Weet jij wat je later wilt worden? Of ben je al iets?
Politieagent, astronaut, profvoetballer – stoere, en vooral vastomlijnde beroepen, diè spreken het meest tot de verbeelding van het gemiddelde kind. Dat ik nooit een stoere brandweerman of gevechtspiloot zou worden stond bij mij echter al redelijk snel vast. Mijn toekomst werd vooral bepaald door het recente verleden. Na een bezoek bij de kapper, wilde ik kapper worden. Uit eten bij de Chinees? Daar kwam de beroepsinspiratie in de vorm van als elegante zwanen gevouwen servetten. Na het toetje wilde kleine Albert beroeps-servettenvouwer worden. Eigenlijk wil ik dat nog steeds.
Ik ben niet de enige wiens carrière-keuze zo makkelijk beïnvloedbaar is. Het schijnt dat het aantal studenten die zich inschreven bij de rechtenfaculteit verdubbelde na het eerste seizoen van Ally McBeal. Zo denk ik ook altijd aan een carrièreswitch als ik tv kijk. Zo heb ik in de afgelopen paar jaar de ambitie gehad om hartchirurg (ER; Grey’s Anatomy), politicus (Borgen; het achtuurjournaal) en drag queen (RuPaul’s Drag Race) te worden. Maar als ik dan daadwerkelijk de eerste stap zet door een jurk aan te trekken en te transformeren tot Lucille de la Tourette (wat mij betreft gaat het in drag vooral om woordgrapjes), voelt het toch nooit helemaal als mijn lotsbestemming. Wat geklooi met mascara en lippenstift en het ongemak van hakken en bh’s en ik geef meteen op.
Nu ik dertig ben, is dat eigenlijk niet anders. Ik denk niet dat ik als kind ooit een periode heb gehad dat ik onderwijscoördinator bij een internationale master wilde worden, maar ‘t is best leuk werk en zorgt voor genoeg speltbrood op de plank om mijn eco-deco-lifestyle te onderhouden. Maar ook al was het niet mijn jongensdroom, ook deze realiteit kan makkelijk in duigen vallen. Als rechtgeaarde dertiger heb ik natuurlijk slechts een tijdelijk contract, dat na juni niet verlengd kan worden (bedankt Den Haag!), behalve dan als ik een vast contract krijg, wat ik zo mogelijk nog beangstigender vind dan werkloosheid. Dat zet druk op de ketel. Wil ik zo doormodderen, of een droom achterna? En wat is die droom dan? Blijf ik in Groningen, of verhuis ik naar Utrecht? Of, weetikveel, Singapore? Blijf ik een loonslaaf, of word ik eigen baas? En Het Verdriet van Drenthe, mijn muziekproject met Tim, wat als we daar nou eens een echt succes van maken?
Ik heb nog een paar maanden om te beslissen. Als je tips hebt, dan hoor ik ze graag.
Opmerkingen